مرکز آموزشی درمانی شهید مطهری

پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت است که همه‌گیری آن بیشتر در سنین پیری مشاهده شده، اما در جوانان هم شایع است. به‌طورکلی این بیماری براثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین که یک انتقال دهنده عصبی است و به دلیل تجمع آلفا_سینوکلئین رخ می‌دهد.

علت بیماری پارکینسون تقریباً ناشناخته است؛ اما این بیماری درنتیجه از بین رفتن یا ضعیف شدن و لطمه خوردن سلول‌های عصبی در مغزمیانی به وجود می‌آید. سلول‌های عصبی ماده‌ای به نام دوپامین، ترشح می‌کنند که پیام‌های عصبی را از مغزمیانی به بخش دیگری از مغز به نام کارپوس استراتوم می‌برد. این پیام‌ها به حرکت بدن تعادل بخشیده و وقتی سلول‌های ترشح‌کننده دوپامین در مغزمیانی می‌میرند، مراکز دیگر کنترل‌کننده حرکات بدن نامنظم کار می‌کنند. اختلالات به وجود آمده در مراکز کنترل بدن در مغز و همچنین از بین رفتن ۸۰ درصد سلول‌های ترشح‌کننده دوپامین باعث پدیدار شدن علائم پارکینسون می‌شود. عوامل دیگری را نیز جزو علت بیماری پارکینسون ذکر کرده‌اند که شامل:

عوامل ژنتیکی: محققان جهش‌های ژنتیکی خاصی را کشف کرده‌اند که می‌تواند باعث بیماری پارکینسون شود. تغییرات این ژن خاص درصد افزایش خطر ابتلاء به بیماری پارکینسون را بالا می‌برد.

عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض سموم خاص یا عوامل محیطی ممکن است خطر ابتلاء به بیماری پارکینسون را افزایش دهد؛ گرچه درصد احتمال آن پایین است. از دیگر مواردی که می‌تواند علت بیماری پارکینسون باشد؛ می‌توان به افزایش سن، آسیب مغزی، تومورهای مغزی، مصرف برخی داروهای خاص، آنسفالیت پس از آنفلوانزا، عفونت با ویروس‌های دارای رشد آهسته یا مسمومیت با مونواکسید کربن را نام برد.

علائم اصلی پارکینسون در مراحل مختلف بیماری

به‌طورکلی علائم اصلی بیماری پارکینسون در مراحل مختلف بیماری عبارت است از: لرزش ناگهانی انگشتان دست یا پا، اختلال‌های گفتاری، مشکل در بلع مواد غذایی، عدم تعادل در حرکات بدن، افسردگی و مشکلات روان‌شناختی، سفت شدن تدریجی عضلات، تغییر حالت چهره، آبریزش دهان، مشکلات بینایی، مشکلات گوارشی مثل یبوست، اختلال در خواب، مشکلات بویایی